Ibone Olza: Bertín Osborneri buruz, semen-dohaintzak eta aitatasuna egikaritzeko betebeharraz

Aurrez inoiz ekarri gabeko gai bat dakargu gaurkoan. Ibone Olza psikiatra eta ekintzailearen blogetik ekarri dugu. Inoiz ez genuen pentsatuko Bertin Osborne guraso.eus egitasmoan hausnarleta baten aitzakia izango zenik. Oso gustura irakurriko genuke zure iritzia.

Aitatasuna egikaritzeko betebeharraz (Ibone Olza)

Oso deigarria egiten zait Bertin Osbornek bere hurrengo semearen aita izateko asmorik ez duela esanez egindako adierazpenek sortu duten zalaparta. Mundu guztiak kritikatu du, “haurra jaiotzen denean eta bere aita zarenean, aita zara” edo aitatasuna ezin dela hautazkoa izan argudiatuz.

Hala ere, pertsona horietako gehienei perfektua iruditzen zaie gizonek beren semena modu anonimoan ematea eta horregatik ordaintzea. Hori guztia gure gizartean pentsamendu adultokentrikoa nagusi dela erakusten duen adibide ezin hobea da.

Egin dezagun haurraren larruan jartzeko ariketa. Egunen batean, jaun aberats bat bere aita biologikoa dela frogatu ahal badu, eskubidea izango du bere aitatasuna aitortzeko, pentsio bat jasotzeko eta gutxienez herentzia jasotzeko, eta, horrez gain, jakin ahal izango du nor diren edo izan ziren bere senideak aitaren adarretik. Baina, aitzitik, emale anonimo baten semea bada (baita jaun aberats bera bada ere), ez du ezertarako eskubiderik izango. Argiago ikus dadin: Bertin Osbornek bere semena ematen badu klinika batean, bide horretatik ondorengoek ez dute eskubiderik izango bere aita biologikoa nor den jakiteko, eta egun batean ez bada oso urrun DNA bankuei esker lortzen dute frogatzea bere aita biologikoa Bertin Osborne dela (edo beste edozein jaun aberats edo pobre) gauza bera, EZER EZ. Zergatik? Izan ere, sortu aurretik helduek sinatutako kontratu batek eskubide horiek guztiak kendu zizkien. Erabat diskriminatzailea iruditzen zait umetxoaren ikuspuntutik. Ezin da justifikatu.

Horregatik ez dut ulertzen Bertinen adierazpenak hainbeste eskandalatzea eta emaile anonimoaren gametoekin (espermatozoideak edo obuluak) sortutako pertsona guztien nortasun-eskubidearen gabetze sistematikoa hain gutxi kezkatzea. Jakina, Bertinek Hola aldizkariaren azalean egiten duena izugarri matxista iruditzen zait, baina uste dut kritika horretan pixka bat harago joan behar dela, nahiz eta helduek beren etorkizuneko seme-alaben nortasun-eskubidearen gainetik ugaltzeko nahia lehenesteko arazorik ikusten ez duten pertsona guztiak isiltzen dituen. Ez dut ulertzen gizon aberats eta ospetsu baten aitatasunari publikoki uko egitea hain izugarria dirudienik -uko egiteagatik epaitzen dute, errikoia izateagatik-, eta ez zalantzan jartzea ondorengoei «dohaintzaren» aitzakiarekin aita bat ezagutzea edo edukitzea erabat erraz kentzea erabaki ahal izatea. Ez da aita bakarrik, aitaren goranzko adar osoa da. Jaraunspenarekin zerikusia duten gai guztiez gain.

Zergatik gizon batek aitatasunari uko egiten badio arduragabetzat jotzen da eta gauza bera egiten badu bere semena klinika batean utzita eta diruaren truke, paper bat sinatuta, eskuzabaltzat edo solidariotzat hartzen da? Zer da orduan aitatasuna? Aita biologikoa izateak dakartzan betebeharrak hautazkoak dira ala ez, zertan geratzen gara? Uko egin al dakioke ondorengoekiko konpromisoari?

Horrela pentsatzen duten pertsonek gero eta argiago dute eta indarrez eskatzen dute semen eta obuluen dohaintza anonimoen amaiera. Espainian, AHIDen (Emaileen Seme-alaben Elkarte Anonimoa) eta NDA Drets kontuaren inguruan (https://www.instagram.com/nda.drets /) elkartu dira. Beste herrialde batzuetan urteak daramatzate Anonymous Us) bezalako taldeek Espainian esperma eta obulu emaileen anonimotasuna bermatzen duen legea indargabetzeko borrokan. Eta horrekin lagunduriko ugalketa inguratzen duen negozio itzelaren ondoriozko arazo izugarriak ikusarazten laguntzen dute.

Hemendik nire babes osoa.

(Ibone Olza)