Gernu-ohiturekin lotutako patologiak asko dira, eta ikasturtea martxan den honetan interesgarria iruditu zaigu gogora ekartzea fisioterapian diplomatua den Virginia Urcelay arrasatearrak bere liburuetako batean egindako gogoeta. Eskaera zuzena egiten die ikastetxeetako hezitzaileei; izan ere, kontsultan ikusten dituzten patologietako askok ikastetxeetan dute jatorria.

“Haurrak haur-eskoletan daudenean, irakasleak asko arduratzen dira beren esfinterrak kontrolatzen ikas dezaten. Ikasgeletan pixontziak, altuerara egokitutako komun txikiak, pixa egiten duten bakoitzean animatu eta txalotzen dituzten hezitzaileak… daude”, azaltzen du Urcelay-k. “Baina eskolara joaten direnean, normalean, aurkitzen dutena gernu-munduaren kontrako egoera izaten da. Jada ez dago ondo ikusita haurra gelatik irtetea pixa egitera. Ulertzen dut batzuek komunera joateko aitzakia erabiltzea eskoletatik ihes egiteko, baina eskola askotan ez diete uzten klase-aldaketetan ere komunera joaten. Jolas-orduaren zain egon behar izaten dute”.

Zoru pelbikoan aditua da Urcelay eta azaltzen du gurasoek nutrizio-aholkuei kasu eginez gero haurrek seguruenik laranja zuku baso bat eta esne katilu handi bat gosaltzen dutela. “Likidoez bakarrik ari naiz, eta normalena da haurrek maskuria beteta sentitzea jolas-ordua baino dezente lehenago”.

Komunak umeen neurrira egokituta egotea garrantzitsua da fisioterapeutaren esanetan. “Baina eserlekua kentzen diete! Estalkia kentzea uler dezake, baina eserlekua zergatik? Seguru esplikazio bat dagoela, baina apustu egingo nuke ez dela haurren onerako, ezta erosotasunerako ere. Inoiz probatu al duzue eserlekurik gabeko komun batean esertzen? Etxean egin ohi duzu horrela? Zin egingo nuke sentitzen den lehenengo gauza hotza dela. Gainera, “erortzeko” sentsazioa desatsegina izango da benetan. Bada, pentsa ezazu ume baten kasuan. Batzuetan, gainera, ez dago paperik, klaseetan izan ezik. Eta ulertzen dut paper-biribilkiak guduak egiteko erabil ditzaketela, komunetik behera osorik bota edo auskalo beste zertarako. Baina horretarako dago hezkuntza, ezta? Ez al da nahikoa erakustea hori ez dela egiten? Su-itzalgailuak ere badaude pasilloetan, eta jakin badakite ez direla “apar festak” egiteko”.

Zaindu beharreko kontua dela uste du adituak eta horrela adierazten du ¿Mearte de risa?… ni de broma argitalpenean. Pixa egiteko gogoaz askotan eta luzaz egotea ez da onuragarria, eta horrela sortzen dira gerora gernu-inkontinentzia eta beste hainbat arazo.

Garrantzitsua deritzo ikastetxeek ere garrantzia ematea gai honi.