Irentsia izatearen beldurra, haurtzaroan

Bere garapenean haurrak beldur asko izaten ditu: iluntasunari, ezezaguna den horri, galtzeari, abandonatua izateari… Tartean da irentsia izatearen beldurra. Senak dakarren kontu bat da, eta espeziearen eboluzioarekin lotuta dagoen beldurra da. “Harrapari askoren bazka izan gara, eta dena edo ia denetik jan dugu guk geuk ere”, azaltzen du Virginia Imaz ipuin kontalariak.

Beste beldur askorekin gertatzen den moduan ipuinak tresna interesgarria izan daitezke irentsia izatearen beldurra gainditzeko. “Haurtzaroko beldur garrantzitsuenetarikoa izan ohi da, eta indartsuenetako bat”, azaltzen du Imazek. Hala, naturala da umeek animalia handiei dieten beldurra edo oro har beraiek baino indartsuago ikusten dituzten gizaki guztiei.

Ipuinak beldurrak lantzeko

Beldurrak gainditzeko modurik eraginkorrena beldurrari aurre egitea da. Ametsetan gerta daiteke hori, amets egiten dugunean gizaki beldurgarri horri aurre egin eta gainditzea amets egin dezakegulako. Bidaia hori egiten laguntzeko oso lagungarriak izan daitezke, baita ere, ipuinak.

Guztiek suposatzen dute bidaia bat, eta guztiek dute harraparia irudikatzen duen pertsonaia: otsoa, dragoia, katua… Handiak, zatarrak eta gaiztoak dira eta saiatzen dira pertsonaia nagusia jaten. Asko daude, klasikoak eta berritzaileagoak. Garrantzitsua da umeendako ipuina bada kontakizuna ondo amaitzea, hau da amaiera suspertzailea izatea.

Eta haurrak fikzioa dela ulertzeko ipuina marrazki edo ilustrazio bidezkoa izan behar du. Adin txikietan umeek ez dute errealitatea eta fikzioa ondo ezberdintzen, eta irudiaren gizarte honetan beldurrak gutxitu beharrean handitu ditzakegu umeak errealtzat jotzen baditu irudiak.

Albistearen iturria hemen.