Denok dakigu kartoia haurrak erakartzen dituen materiala dela. Ohikoa da kartoizko kaxetan sartzen ikustea, etxetxo, kotxe, erraldoi… bihurtzeko. Jolas sinboliko hutsa da: material edo objektu bat hartzea beste bat bihurtzeko, bere nahien eta kezken arabera moldatzeko.

Baina zergatik du kartoiak horrenbesteko arrakasta?

Arrazoia materialaren potentzialean datza. Hain erraza eta irekia, hain malgua eta balioaniztuna… Kolore marroi leunak ez du arreta handirik pizten, ez estimulua, eta horrek lekua uzten dio irudimenari, materiala eraldatu eta sortzeko aukera pizten du.

Kutxak, hodiak eta kartoizko plakak erabilera eskulibururik gabe datoz. Nola funtzionatzen dute? Zer dira? Zalantzarik gabe, galdera horiek haurrek erantzuten dituzte,jolasaren bitartez, nahi edo behar duten guztia irudikatzeko gai dira.

Pasa den astean Bergarako Herri hezitzaileak sustatuta, esperimentua gauzatu zuten herriko plazan. Jolasa Plazara ekimenaren baitan Kartoizko kaxak eta xaflak utzi zituzten  gune ireki batean. Gonbidapena irekia izan zen, jolastu eta sortu nahi duzuena!

Adin ezberdinetako haurrak bildu ziren, guraso batzuk ere lagundu zuten, sormena, jolasa, gozamena, gatazkak…

Behin jolasa amaituta emaitza etxera eraman edo birziklatzera botatzea izan daitezke aukerak. Bergaran bidelagun paregabea izan zuten prozesua laguntzeko.