Hautsak harrotu ditu heziketan aditutzat jotzen den pertsona baten adierazpen batek sareetan. Haurrei garaiz ipurdiko bat ematea eraginkorra izan daitekeela eta bere inguruan ikusi duela dio. 

Berehala zabaldu da bideoa sareetan eta hazkuntza errespetuzkoaren munduan eraikita zuen irudia zalantzan jartzen ari da. 

Ez dugu ahaztu behar, pertsona bati jotzeak ez duela adierazi ohi kolpea jasotzen duenak hori “merezi” duenik; baizik eta bestearen baliabide falta orohar. Bikotekidea kalean jotzen norbait ikusten dugunean, gehientsuenak, esku hartzen saiatzen gara (izan begira geratuz, biktimari laguntza eskainiz, poliziari deituz…). Ez da aldiz hala gertatzen kolpea jasotzen duen pertsona txikia bada; askoz gehiago kostatzen zaigu. Helduzentrismoa barne-barnean dugu. 

Larria da hezkuntza eta hazkuntzaren munduan erreferente gisa kokatzen den pertsona batek adierazpen horiek egitea eta ikusiko da ondoren zer bide hartzen duen aferak. 

Gaur aldiz beste aspektu bati ere jarri nahi diot fokua. Adierazpen hauen atzean dagoen ahotsa gizon batena da. Hazkuntza eta heziketaren munduan erreferente bihurtzen diren ahots gehienak gizonenak dira. Gizonak dira areto erraldoiak betetzen dituztenak, sarrerak agortzen dituztenak eta oholtzan autoritatetik hitz egiten dutenak. Arlo hauetan aldiz, eguneroko praktika intentsiboan aritzen diren gehienak emakumeak dira. Ez dago zaintza baimenen estatistika, haurreskoletako langileen sexua, zaintza externalizatuan lanean -eta prekarietatean-, eskoletako klaustroetan… begiratzea besterik. Noiz emango diegu autoritate eta quorum bera emakumeei? Badira jakintza, teoria eta komunikazio gaitasun handiko emakume asko gai hauetaz pasioz aritzen direnak eta hitzaldiak bertan behera utzi behar dituztenak izena emate faltagatik. 

Hemen ere, hausnartu behar dugu nori ematen diogun gure denbora, asko sinesgarritasuna -eta dirua-. Etxe alboan uste duzuna baina profesional hobeak dituzu inurri lanetan. Bazenekien? 

Guraso.eus-en asko topatuko dituzu.