Zer ote du odolak halako erreakzioak sortzeko? Ez dakit gertatu ote zaizun baina zenbait haurri ikusi diet antzeko erreakzioa: sekulako kolpea hartu eta odolik ez badago nahiko azkar lasaitzea; aldiz, zauri txiki bat egin eta odola ikusteak ikara, negarra eta ezin kontsolatzea sortzea.

Odola bada zerbait oso berezia bizitzako garai desberdinetan.

Lehen hilerokoak sor lezake beldurra aurrez landu ez den gaia bada, edo lotsa, edo ezinegona… baita poza ere.

Babesik gabeko penetraziodun harremanak izan ondoren eta haurdun geratu nahi ez denean odola lasaitasun eta poz iturria izan liteke.

Isuri gorria izan daiteke ametsgaiztoa haurdun geratzeko saiakeran dabilen emakumearentzat. Behin eta berriro, hilabetero errepika daitekeen ametsa.

Eta kuleroak gorriz zikinduta topatzean haurdun dagoen emakumeak senti dezake ikara, tristura… eta bizitza espero zuen unean heriotza parez pare, barne-barnean sentitzea.

Odola izan liteke baita ere erditzea gertu dagoela adieraziko duen tapoiaren isuriaren ezaugarria…

Eta odola erditzean bertan ere.

Gogoratzen erditze osteko odol isuriak? Gutxi hitz egiten digute horretaz. Egun luzez odola isuritzen egongo zara erditze osteko egun gogor horietan. Hormonek mozkorturik, gora behera emozionalekin eta konpresa lodietara loturik.

Erditzeak orbanik, desgarrorik, episotomiarik edo zesarearik eragin badu gainera zauri hori zaintzeaz ere arduratzen aritu beharko duzu… zure burua eta haurra zaintzeaz gain, orban hori gaiztotu ez dadin erne (usain edo kolore aldaketak, infekzio seinaleak… badaude zoaz emagina edo ginekologoarenera).

Eta odolik eza izan liteke hilerokoaren amaiera eta menopausiaren etorreraren seinale.

Odola bizi osoan lagun zein etsai, kuleroei begira unez une…

Zein ederra eta mingarria odol jarioa ezta?