Txusma Azkonrekin hitz egin dugu bere azken kolaborazioa aitzakia moduan erabilita. “0-3ko espazio-haur ratioa erokeria da”

Badira aste batzuk Nafarroako irakaskuntza publikoan greba deialdia aurrera eraman zutela. Beste hainbat aldarrikapenen artean, ratioa aipatzen da, hau da, haur kopurua irakasle-hezitzaile bakoitzeko.

Egia da haur-hezitzaile ratioa altua dela, eta eragin zuzena duela ikasketa kalitatean. Hala baieztatzen dute hainbat ikerketek, non gelako ikasle kopuruak baduen zeresan zuzena ikasleen emaitza akademikoetan.

Badira beste ikerketa batzuk baieztatzen dutenak eragin positiboa  hainbat arloetan:

Arlo kognitiboan, hizkuntza garapenean, berdinen arteko harremanetan, etab…

Ikerketa hauek guztiak oinarritzat hartzen dira aipaturiko aldarrikapenak egiteko.

0-3ko kasuan, bada Madrileko Haur Eskoletako hezitzaileei eginiko galdetegiarekin egindako ikerketa. Bertan ratio igoeraren inguruan galdegin zieten, eta ondorioen inguruan aritu ziren.

Ondorioen artean, geletan ematen ziren gatazkak nabarmen igo zirela baieztatu zuten, baita haurren urduritasun maila nabarmen gora egin zuela.

Esan daiteke pertzepzio guzti hauek berretsi egiten dutela ikerketa desberdinek baieztatzen dutena.

Hau dela eta, erakunde desberdinek beren ratio proposamena egiten dute. Hemen soilik Europako Komisioak proposatzen dituenak aipatuko ditut:

  • 0-1 urteko haurren ratioa: 1/4
  • 1-2 urteko haurren ratioa: 1/6
  • 2-3urteko haurren ratioa: 1/8
  • 3-6 urteko haurren ratioa: 1/15

Beraz, argudio ugari ditugu baieztatzeko Haur Hezkuntzako ratioa hobetu beharra dagoela, eta Haur Eskoletako ratioa erokeria edota ergelkeria dela.

Halere, bada beste ratio bat gutxitan aipatzen dena eta benetan kezkatua naukana: Haur eta Espazio ratioak.

Bi adibide.

Azken urte hauetan Haur Hezkuntzan zabaldu da “Mugimendu askean” aritzeko proposamen pedagogikoa. Hau aurrera eramateko geletako paretak bota eta espazioa egokitu egin dute.

Halere, gela haien diseinua haurrak mahai-aulkietan eseri eta orduak pasatzeko egina zen. Eta paretak botatzean, hainbat kasutan ez da nahikoa izan benetako “mugimendu askean” aritzeko.

Beste kasua, Haur Eskoletakoa.

Datu sinple batzuk aurkeztuko ditut alderaketa moduan:

Nafar Gobernuko Foru Dekretuaren arabera, 1,76 m karratu haur bakoitzeko.

Europa Batasuneko araudiaren arabera, 4 m karratu oilo bakoitzeko.

Europa Batasuneko araudiaren arabera, 10 m karratu indioilar bakoitzeko.

Europa Batasuneko araudiaren arabera, 15 m karratu antzar bakoitzeko.

Hauxe ikusita, eta animalien kontra deus izan gabe, ez du inork (animalistek ere) ahotsa altxatuko gure haurrak modu honetan tratu txarra jasateagatik?