Zaintza eta enplegua: egokiena ez al da zerbitzu publiko onak aldarrikatzea?

“Non daude gurasoak?”, galdetzen du Iruretak. Eta egia da, parkeak amona-aitonaz beteta daude zaintza eta lana uztartzea oso zaila baita. Arazo horren aurrean baliabide erabilienak dira amonak (eta aitonak), mirabeak, haurtzaindegiak, ikastetxeak eta eskolaz kanpoko jarduerak. Horrekin batera, lanaldiaren murrizketa eta eszedentzia.

Gakoa baliabide horien ordainpekotasuna izan daiteke.

Ordainpeko baliabideak eskura ez dituztenendako irtenbidea dira aitona-amonak. Amek nahiagoko lukete aitona-amonak ustekabeetarako laguntzaile baino ez izatea. Abusuaren eta maitasunaren arteko muga zehaztea zaila da, eta ‘amona esklaboa’ moduko hitza erabili ohi da, izan ere, maitasunaren izenean zaintza behartutako lana bihurtzen da sarri.

Zaintzaren krisia pil-pilean

Argian EHUko bi irakaslerengana jo dute gaiaren inguruan hitz egiteko: Marta Luxan demografoa eta Mila Amurrio soziologoa. Bat datoz: ariketa zaila da zaintza eta enplegua uztartzea. Baina gaur egungo gizartean ematen diren errealitateak azaleratzen dituzte.

. Apenas uzten dira umeak bakarrik, ia beti dute nagusiren bat alboan.

. Umeen ardura kolektiboagotik indibidualizaturagora jo da.

. Amatasun intentsiboaren eredua da nagusi: umearen beharrak amarenaren gainetik ezartzen dira.

. Familia sareak garrantzia handia du: amaren ordezko egokiena amona dela uste da.

Amona-aitonen egoera

Amona-aitonak sasoiko ditugu, osasuntsu eta aktibo daude.Baina amona-aitonak, sarri, gurasoek eta bilobak ari dira zaintzen garai berean. Hala, gero eta aitona gehiago ari badira haurrak zaintzen, emakumeak ari dira eta adinekoak artatzen.

Maitasunaren izenean behartutako lana bihurtzen ari da bilobak zaintzea?

Aldarrikatu beharko genuke erakunde publikoek zaintza/enplegua estrategiez dituzten politiken eraginkortasun handiagoa? Ez al da garrantzitsua zerbitzu publiko onak aldarrikatzea?

Artikulua osorik eta argazkiaren iturria hemen.