Edozein jaki jaterakoan trabatu daitezke haur nahiz helduak. Haurrek kasuan ohikoagoa izan daiteke janari solidoa jaten hasten direnean. Ba al dakigu nola jokatu haur baten eztarri-trabaketaren aurrean? Leire Azpiazu erizainak horretarako gakoak eta azalpenak eman ditu Puntua aldizkarian.

Garrantzitsua da eztarritrabatzearen aurrean zer egin behar dugun jakitea, baina kontuan izan beharko dugu prebentzioa izango dela trabatzea saihesteko baliabide eraginkorrena. Elikadura osagarriarekin hastean sortzen dira horren inguruko zalantza eta kezka handienak, baina kontuan izan behar dugu eztarri-trabatzea beste edozein objektu edo egoeratan gerta daitekeela; esaterako, jostailu txikiekin, puzgarriekin, botoiekin eta
diruarekin.

Beti gomendio bera ematen dut: elikadura osagarria hastean, informazio
eguneratua jasotzea funtsezkoa da, eta, horretarako, profesionaletara jo behar da. Horrez gainera, gurasoak eta umeak zaintzen dituzten pertsonek lehen sorospenetako formakuntza jasotzea ezinbestekoa dela uste dut.

Elikadura osagarriaren baldintzak

Hori alde batera utzita, elikadura osagarriari eta haurrak gidatutako elikadurari jarraipena emanez, horiekin lotutako neurriak ikusiko ditugu. Horretarako, lehendabizi, elikadura osagarria hastean bete behar diren baldintzak gogoratuko ditugu: eserita mantentzea, esku-begi-aho koordinazioa izatea, estrusio erreflexua galduta izatea eta janariarekiko interes aktiboa izatea.

Gure haurrak baldintza horiek betetzen dituenean, elikadura osagarria hasteko prest egongo da. Hori izango da lehenengo prebentzio neurria.

Bestalde, ikusi genuen baita ere zeintzuk ziren eztarritrabatzea izateko elikagairik arriskutsuenak, gogora ekarriko ditugu. Alde batetik, elikagaiak eskaintzeko moduari begiratuko diogu; adibidez, sagar edo azenario bat ezingo diogu gordinik eman, ezta azenarioak txanpon forman ere. Azken
formatu honi loturik, saltxitxak ere ez ditugu era horretan eskainiko. Beste alde batetik, olibak, gereziak eta mahatsak ezin dizkiogu osorik eman; lau zatitan moztu behar ditugu, eztarritrabatzea ekiditeko.

Bukatzeko, fruitu lehorrek ere asko handitzen dute arriskua, osorik emanez gero. Horrenbestez, krema eran edo txikituta eskainiko dizkiegu, nahi izanez gero.

Jarraitu beharreko pausoak

Eta orain, prebentzio neurriak errepasatu ostean, eztarri-trabatzea gertatzen bada nola jokatuko dugun ikasiko dugu. Trabatzea azkar gertatzen da, eta espero ez duzun unean. Pertsona batek eztarri-trabatze
bat izaten duenean, keinu esanguratsu bat egiten du: eskuak eztarrira eramaten ditu eta eztulka hasten da. Ezin izaten du berbarik egin. Hau
ikusten dugunean, datozen lerroetako pausoak jarraitu behar dira.

  1. Lasai mantentzen saiatu: egoera horri aurre egiteko, garrantzitsua da lasai mantentzea, jarraitu beharreko pausoak egokiak izateko. Lehenengo pausoa larrialdi zerbitzuetara deitzea izango da, eta laguntza eskatzea.
  2. Eztulka jarraitu dezala: haurra eztulka ari bada, eztulka jarraitu dezan saiatuko gara. Haur txikiak direnean, gu geu eztulka hastea aukera bat izan daiteke, hark imitazioz gauza bera egin dezan. Nagusiagoak direnean, eztula egiten jarraitzeko eskatuko diegu. Une horretan ez dugu beste ezer egingo.
  3. Haurra nekatzen ari bada: eztulka ari den arren, eztul horrek jada ez dauka hasierako indar bera; beraz, beste pauso batzuk emateko ordua da. Ahoan zerbait ikusten badugu, hatzak kako eran albo batetik sartu eta ahoko objektua ateratzen saiatuko gara. Ahoan zerbait ikusten den begiratuko dugu. Ez badugu ezer ikusten, ez dugu sekula hatzik ahoan sartuko, egoera okertu egin daiteke eta. Beraz, ahoan ez badago ezer, beste pauso batekin jarraituko dugu.
  4. Kolpeak eman: aurrekoa burutzean eta ahoan ez badugu ezer ikusi eta haurra nekatzen hasi bada, kolpeekin hasi beharko dugu.
    1. Urtebetetik beherako haurren kasuan: haurra besoan behera begira etzanda jarri eta pixka bat burua beherantz inklinatu. Horrela dagoela, bost kolpe emango dizkiogu bizkarrean, bi omoplatoen erdian. Jarraian, haurra gora begira jarri eta bular erdian beste bost konpresio egingo dizkiogu.
    2. Urtebetetik gorako haurretan: aurreko pauso berak jarraituko dituzu, baina, bularreko konpresioen ordez, sabelaldeko konpresioak egingo dizkiogu: Heimlichen maniobra. Horretarako bi eskuekin harrari helduko diogu atzealdetik eta esternoi edo sabelaren hasieran jarriko ditugu. Bost aldiz egingo dizkiogu konpresioak bertan, eskuak barrura eta gorantz jasoaz.

Pauso horiek haurrak objektua kanporatu arte egiten jarraituko dugu, edo hobeto arnasten hasi arte. Haurra inkontziente geratuko balitz, erreanimazio lanekin hasi beharko genuke.