Ndank Ndank elkarteak lau ikus-entzunezko labur sortu ditu egunerokotasunean ematen diren arrazakeri egoerak azaleratzeko. Elkarteko sare sozialetatik zabalkunde handia izaten ari dira. Eli Dominguezekin hitz egin dugu Mikroarrazakerien eta sortu dituzten bideoen inguruan.

Pertsona txuri asko identifikatuta sentitu dira bideoekin, baina ez zen hori gure helburua;   guk haur eta pertsona arrazializatuak bizi dituzten eguneroko arrazakeri horiek beraiengan eragiten duten talkan jarri nahi izan dugu fokua.

Bideoetan mikroarrazakeri hitza erabili da eta batzutan terminu horrek interpretazio okerrera eramaten  gaitu. Mikro aurrizkia “oso txikia” izendatzeko erabili ohi da.   Kasu honetan, eguneroko bizitzan modu sotilean gertatzen diren egoera arrazistak izendatzako erabiltzen da,  askotan  oharkabean  pasatzen  direnak  baina  pertsona  arrazializatuengan  eragin izugarria dutenak.

Arrazakeria gure azalean bizi ez dugunok horrelako egoerei pisua kendu ohi diogu. Batzuetan mikroerasoen egileak ez gara jabetzen gure adierazpenek  nola mindu ditzaketen beste batzuk. Baina bere hitzen kalteari buruz ideiarik ere ez izateak ez du esan nahi ekintzak bortitzak ez direnik.

“Nongoa zara?” pertsona arrazializatuak sarri jasotzen duten galderetako bat da. Maiz, gainera, Euskal Herriko herri batekoa dela erantzun ondoren, berriz “Bai, baina nongoa?” galdetzen diote berriro. Galdera horren atzean asko eskutatzen da, pertsona hauek nola ikusten ditugun, alegia, eta hori transmititzen diegu. Kanportartuak sentitzen dira etengabe, desberdinak, parekaezinak. Atzerritartze    beste adibide bat da zuzenean pertsona arrazializatuengana gazteleraz zuzentzea. Oraindik harrigarri egiten zaigu pertsona arrazializatu bat euskaraz hitz egiten entzutea. Asko dira hemen jaio edo hazi diren eta euskaraz bizi diren pertsona arrazializatuak.

Eskolan  ere  egoera  horiek  ematen  dira,  eta  beste  hainbat ere. Irakasle asko ez dira kontziente ikasleen izena ondo ahozkatzearen garrantziaz. Izen bakoitzak istorio bat du, esanahi berezi bat, eta norberaren identitatearen parte da. Ondo ahozkatzen saiatzen ez garenean, balioa kentzen diogu horri guztiari, azken finean, pertsonari.

Familia eredu desberdinak daude gure gizartean, geroz eta gehiago. Kide arrazializatu eta ez arrazializatuak osatzen dugun familiek galdera intimo ugari   jasotzen   ditugu  ezezagunen  partetik.  Arrazializaziorik  ez  duten seme-alaben ama arrazializatu asko haurraren zaintzailetzat jotzen dituzte; senarrarekin  batera dauden egoeratan ere: “non dago umetxoaren ama, ba?”. Berriz, ama txurien kasuan, ohikoa da haur arrazializatua adoptatua dela pentsatzea. Baina gauza ez da hor gelditzen, ezezagunak izan arren nondik ekarri dugun galdetzera ausartzen dira, seme alaben aurrean ere.

Eguneroko arrazakeri egoera horiek behin eta berriz bizitzeak pentsamenduaren eta emozioen kontrolean inplikatutako garuneko eremuen funtzionamenduari eragiten dio. Jokabide eta interakzio arrazistak jasateak eragina du ere haurren burmuinaren modulazioan.