Eneko Barberena: “Aisialdia tresna da gure herriak eraldatzeko”
Lasarte-Orian “Aisia Familien parte-hartzearekin eraikiz” hitzaldia egin dute. Arrasateko Txatxilipurdi elkartearen esperientzia azaldu zuen Eneko Barberenak.
Barberenak dio testuinguruak aldaketak eta egitasmo berriak behartu dituztela eta ikuspegi berriarekin lan egiten hastea da orain bere ustez erronka.
Zein da Txatxilipurdik euskarazko aisialdian egindako ibilbidea? Zein ekintza burutzen ditu egun?
Txatxilipurdi AED elkartearen baitan hasi zen lantalde gisa 1988an eta ordutik euskarazko aisia hezitzailea eskaintzen aritu da haur eta gaztetxoentzat: udalekuak, ludoteka eta gazte txokoen kudeaketa, tailerrak, gabon parkea… Azken urteotan, gurasoekin ere ari gara lanean transmisioaren alorrean.
Haurrasate egitasmoan lanean ari zarete. Zer da eta zein helburu du?
Beharrak, beti moduan, eragin du gugan aldaketa bat: gure ikuspuntu eta ildoak irekitzeko beharra. Gure egunerokoan lana hobeto egiteko ohartu ginen aldaketa sakonak behar genituela, guk eta Arrasatek. Hirigintza, harremanak, herri hezitzaile bihurtzea… berba potoloak dira, baina heldu beharrekoak. Bidelagun onak ditugu zorionez, Huhezi eta Bagara, Udalaren eta Aldundiaren babesarekin.
Euskaraz eskaintzen den aisialdian beste ikuspegi bat bilatu nahi izan duzue? Behar al du?
Gaur egun erronka ez da aisialdia euskaraz eskaintzea ala ez. Gipuzkoan ez. Duela 25 urte bazen baina 2013an eta D eredua nagusi den herrialde batean… Guk uste dugu euskarak zentralitatea behar duela, nola ez, baina aisialdia tresna izan behar dela gure herriak eraldatu eta hobetzeko. Oarsoaldeko Irrien Lagunak ere horretan ari dira, antzeko terminotan, eta emaitzak hor daude.
Aisialdiak zer eskaintzen du euskararen sustapenean?
Eskolak eskaini ezin dion guztia.
Umeen aisialdia euskalduntzeaz harago joan behar dela diozue. Zer esan nahi duzue horrekin?
Aisialdi hezitzailea defendatzen dugu guk. Euskalduna izango dena, hori ez dago zalantzan. Baina bada garaia euskalgintzak plantea ditzan ze balore nahi dituen lehenetsi. Hau da, euskalgintza feminista izan behar da? Eta herrigintzarekin zein harreman izango ditu? Aisialdian behar ditugun produktuak non eta nola erosi behar ditugu? Hori eta gehiago da, aisialdia harago joan behar dela esatean adierazi nahi duguna.
Albistearen iturria Txintxarri.