Hezkuntzan doktorea eta Huheziko Hazitegi taldeko ikertzailea da Iñaki Larrea. Naturan jolasteak onura asko dituela azpimarratzen du.

Nola dago baso-eskolen mugimendua Debagoienean?

Joera badago eskoletako kanpo jolastokiak moldatzeko naturarekiko kontaktua baimen dezaten. Interesgarria da mugimendu hori. Hala ere, eskola eremutik irteteko ohitura gutxi dugu; are gutxiago, basora joateko. Salbuespenetako bat da Bergarako Mariaren Lagundia. Bertan du basoa, eta naturan murgiltzea baimentzen die.

Ezagutza zientifikorik badago?

Ebidentzia zientifiko dezente dago. Ongizate fisikoaren zein mentalarekin lotzen da naturan murgiltzea. Joanez gero umeengana, ikerketa askok lotzen dute baso-eskola ongizatearekin, sormenarekin, garapenarekin, naturaren errespetuarekin… Gauza askotarako da onuragarria.

Adin tarte baterako da baso-eskola eredua?

Kanpo espazioan erraz bete daiteke Haur Hezkuntzako curriculuma. Esperientzia gehienak hor kokatzen dira. LHra ere hedatzen dira esperientzia batzuk. Azkenean, sormenarekin, LHko curriculuma naturan ere bete daiteke.

Bada formakuntza eskaintzarik gure inguruan?

Kutxa Fundazioaren Ekogunea-tik sustatzen dute. Ideia da eskolei eskaintzea natura-guneetara edo basoetara joateko aukera. Gaiaren inguruko ikastaroak ere antolatzen dituzte. Bestalde, bada baso-eskolei buruzko aditu ikastaro bat. Estatu mailakoa da, eta EAEn ere eskaintzen dute.

Baso-eskola proiektuak interesa pizten du hezitzaileen eta zentroen artean?

Jakin-min handia sortzen duen gaia dela esango nuke. Gero eta handiagoa. Aldi berean, beldurra ere badago: zikintasunari, zuhaitzetara igotzeari… Erresistentziak badaude, baina gero eta gutxiago, nire ustez.

Zeintzuk izaten dira ohiko galderak edo kezkak zentroetan?

Sarritan, baliabideekin lotzen dira, baina Euskal Herrian herri askotan dago eskolatik gertu mendia topatzeko aukera. Gelatik irteteari beldurra galdu beharko genioke. Testuinguru errealetan emango genuke ikaskuntza. Joera dugu, esaterako, zuhaitz motak fitxen bitartez lantzeko, baina inguruan basoak ditugu. Gauza bera gertatzen da matematikekin. Abstrakziotik lantzen dira. Naturak eskaintzen digu aukera lanketarako, baina nola egin ere kezka iturri izaten da.

Erakundeen aldetik ze babes dago gaur egun?

Esango nuke ez dagoela haien agendan. Aurrerapausoak eman dira, baina oraindik ere beste pentsamendu bat da nagusi. Kanpo espazioei garrantzi handiagoa ematen zaie, hobekuntzak txertatzeko gidak egin dira, karpak jartzen ari dira ikastetxe askotan… Baina falta da baso-eskolei balio erantsia ematea. Oraindik ere, traba burokratiko asko daude.

Gurasoen artean gutxi batzuek egiten dute aukera hori. Zergatik zure ustez?

Ez luke izan beharko eskola alternatiboek bakarrik eskaintzen duten zerbait. Edozein eskolak eman beharko luke aukera hori. Agian, ez da izango egunero egiten den zerbait, baina bai gehiagotan egin beharrekoa.

Erreferentzia nagusiak non daude?

Alemanian, Ingalaterran, Norvegian, Italian… Europa osoan hedatutako eredua da. Baso-eskola ez diren zentroek ere ondoko natura-guneen erabilera egiteko kultura dute. Gurean ere poliki-poliki hasi gara bidea egiten. Donostiako Uliako baso-eskola eta Ekogunea-rekin elkarlanean ari diren ikastetxeak