Laktosarekiko intolerantzia digestio-nahasmendua da, eta gure biztanleriaren zati handi bati eragiten dio, %20 eta %40 bitarteko intzidentziarekin, gutxi gorabehera. Intolerantzia hori laktasaren defizitan eragiten du, esnean dagoen laktosa, azukrea eta esnekiak dekonposatzeko beharrezkoa den entzima batek.

Eider Sanchez Poliklinika Gipuzkoako Nutrizio Zerbitzuko arduradunak azaldu duenez, “heste maharrean nahikoa laktasa ez dagoenean, laktosa ez da behar bezala digeritzen eta heste lodira pasatzen da, non bakterioek hartzitu egiten duten, eta sintomak eragiten ditu, hala nola gasak, sabeleko distentsioa, goragaleak edo beherakoa”.

Haren esanetan, garrantzitsua da intolerantzia hori esnearekiko alergiarekin ez nahastea. Intolerantzia digestio-arazoa den bitartean, alergiak immunitate-sistemaren erreakzioa dakar eskearen proteinekiko, eta larria izan daiteke, baita hilgarria ere.

Eider Sanchezen hitzetan, “intolerantziaren sintomak esnekiak kontsumitu eta 30 minutu eta 2 ordu bitartean agertzen dira, baina kasu batzuetan, denbora gehiago behar izaten dute. Diagnostikoa, batez ere, historia klinikoan eta sintometan oinarritzen da, baina badira zenbait proba, hala nola hidrogeno-proba arnastutako airean edo laktosarekiko tolerantzia-proba odolean”.

Eider Sanchezek azpimarratu duenez, “ez da beti beharrezkoa esneki guztiak ezabatzea. Intolerante askok gazta onduak, jogurtak edo kefirrak jan ditzakete, laktosa gutxiago dutelako”. Gainera, badira laktosarik gabeko esnekiak kaltzio ekarpena mantentzen dutenak, hezur-osasunerako funtsezkoak direnak: “Esnekiak kontsumitzen ez dituztenentzat kaltzio ugariko aukerak daude; besteak beste, sesamo-haziak, arrain arantzadun txikiak (sardinak, adibidez), fruitu lehorrak, lekaleak edo hosto berdeko barazkiak”.

Nutrizionistaren azken aholkua da intolerantzia susmoaren aurrean, osasun profesional batengana jotzeko, “balorazio osoa egin ahal izateko eta dietan beharrezkoak ez diren murrizketak saihesteko”.