Ez, erditze osteak ez du 40 egun bakarrik irauten, eta bai, askotan komunikabideek edo sare sozialek nabarmentzen  dituzten zoriontasunaren eta berehalako susperraldiaren irudien atzean, bizi-prozesu delikatu eta mingarri bat ezkutatzen da. Erditze osteak oso ezezaguna izaten jarraitzen du, eta emakume askok aurrez inork azaltzen ez dien egoera bizi dute:

“Benetako erditze ostea ez da irakatsi diguten bezalakoa: ezagutzen ez dugun gorputza da, zikindutako kamisetak, odola, orbainak eta mina”,

Laia Casadevall

Baina nola liteke, ama guztiak errealitate honetatik pasatzen badira, horri buruz behar beste ez hitz egitea? Ba al dago isiltasun-itunik puerperioari buruz? Puerperioan, gorputzak denbora behar du bere lekura itzultzeko, emozioak azalean egongo dira eta haurrak ama behar du bizirauteko.

Nahia Alkortak Guraso.eus en idatzitako jaio da… eta orain? kolaborazioan idazti zuenez; Erditu berri den emakumeak gorputz osoari eragiten dion prozesua bizi izan du eta bizitzen ari da fisikoki, ormonalki zein emozionalki eta prozesu hori zaindu egin behar da. Batetik, erditze ostean lokioak deritzen odol-galerak izango ditu (hileroko luze baten antzekoak), bestetik, erditzeak berak sortutako orbanak izan ditzake (eta zauri hauek oso ondo zaindu behar dira). Gainera ormonalki gorputza erabateko iraultzan du eta gora behera emozionalak ohikoak dira.


Laia Casadevallen arabera, puerperioaren errealitatea historikoki ezkutatu dute kapitalismoak eta patriarkatuak; izan ere, behin haur bat mundura eramanda, sistemak “emakume produktiboak” eta “lotura emozional gutxiko” hazkuntzak nahi ditu. Baina erditze ondoko errealitatea oso desberdina da; bizi-prozesu hori ezagutzeko eta ezagutzeko bide gisa deskribatzen du, non gorputzak denbora behar duen bere lekura itzultzeko, emozioak puri purian  egongo diren eta haurrak ama behar duen bizirauteko.

Casadevallen esanetan, gai horiek guztiak ohikoak  dira, eta horiek guztiak modu kolektiboan ezkutatzeak sufrimendua eta erruduntasuna eragiten die ama askori; horregatik, emakumeek ‘benetako puerperioaren’ berri izatea eskatzen du, tabu horri aurre egiteko modu bakarra, gaiaz  argi eta modu enpatikoan  hitz egitea baita.